Yine garip bir gundu diger gunler gibi. Ama lan ne boktan bir gundu denecek gibi bir gariplik degildi, icinde Kadri nin bulundugu komik garipliklerden. Kadri enteresan cocuktur. Yeni bebeler bilmez eski tuslu nokia 6310 telefonuyla karinca duasi yazilarla harry potter in tum serisini 3 defa hatim etmistir. Sami havasina burunursek, boyle hirsla kuran okumazdi pezevenk, her gece yatmadan beyaz arka fonda, 1 punto times new roman yaziyla gecici kor olana kadar okurdu Harry Potter i. Garip cocuktu bizim kadri, hazirlikta cilginlar gibi pes atardik. Gariplik pes oynamamizda degildi tabi. Klasiklesen Liverpool - Juventus maclarimiz vardi bizim. Garip olan bu da degildi tabi. Gerardli, Torresli, Mascheranolu, Carragher li manyak kadrodan bahsediyoruz. Garip olun kadri gibi garip bir adamin bu kadroyu garip hale getirmeden siir gibi oynamasiydi. Ama garip olmayanda benim italyan savunma anlayisini Juventus gibi bir klasikle birlestirmemdi. Guzel gecerdi bizim maclarimiz. Emre ibnesi gibi Athletico yu alip Aguero serefsiziyle defans arkasina atilan tek pasla gol olmuyordu maclarimizda. Orta kafa gol hamlelerimiz vardi. Kadriydi bu garip adamdi, gecen beni 3 kelimeyle ozetle dedi. O ana kadar dusunmedigim bir seydi. Neden dusuneyim abi, konusurken eglendigim, garip bir espri anlayisina sahip oldugunu dusundugum biriydi. Ama o sorunun arkasinda sanki bir tasdik bekliyor gibiydi. Su, bu, su diyecektim ve o da evet oyle diyecekti ama ne alaka oglum demekle yetinmistim. Simdi sorsa yine ne alaka derim, irdelemiyorum cunku boyle seyleri. Mevzu benimle Kadri arasinda degil. Mevzu Kadri nin mutlulugu, yoksa bilen bilir it s guy love between two us. Biz ileride evlensekte, coluk cocugada karissak, bir cumartesi gunu hanimlarimizi birbirimize birakip, Beyazit ta babasinin tukaninin onune iki tabure bir masa atip, tavla oynayacak insanlariz. Belki birde turistlere yol tarif ederiz, orasini bilemiyom. Ne diyoduk, mevzu neydi, he hatirladim, aman ona bir sey olmasin. Canim garip insan.
Cocuklugumu yasadigim garip bir gundu o gunde, ileride Kadriyle tanisacagimi bilmeden. 1. katta oturmamiza ragmen apartmanin en ust kati, 8. katina cikmistim yine. Agzimda 5 dakikadir biriktirdigim su kutlesi birazdan apartman boslugunda bir kac fizik kuralinin gerceklesmesine sebep olacakti. Daireden biri ciksa anama soyleyebilirdi, o nedenle merdivenlerden cikmistim. zaten tukurugumde o ara toplanmisti. Cigerlerime cekmekten zevk aldigim rutubet kokusunu icime cekerek, apartman bosluguna kafami uzattim. 8. kattayim, ortalama 3-4 metreden her bir kat. Nerden baksan 30 metreye yakin bir yukseklikteyim. Asagisi karanlik, ve iste o an. Kafami uzattigim yerden, agzimda biriktirdigim o muazzam su topunu serbest atisa maruz birakiyorum. Potansiyel enerjinin hareket enerjisine donustugu yerdeyiz. Yaklasik 2-3 saniye sonra ben de acayip bir haz birakacak olan o "çıt" sesi. Momentum ve ses konularina gectik. Mutluyum. Neden bilmiyorum. Cocukken yaptigimiz seylerin ve yasanilan duygularin her zaman mantikli bir aciklamasi olmayabilir. Parmak uclarimla olay mahalinden ayriliyorum ve bakalim basimiza bugun neler gelecek kaygisiyla sokaga cikiyorum ileride gizli gizli apartman bosluklarindan tukurucegimi bilmeden... (şaka.)
Comments