"Abiiiiii!! Yardim et, aaaah.". Abim kosarak yanima geldi, karnima tekme atan cocugu itti, yere dusurdu. Ben de digerine yerden gerilerek karnina tekmeyi yapistirdim. Oda acisindan yere yigildi manda boku gibi. 2 ye 1 dalmanin cezasini cekeceklerdi birazdan, ayaga kalktim once ellerimle korumaya calistigim suratima tekme atan kisa boylu, pantolunu dusmesin diye lastik kemer takan o cocuga tekmemi salldim. Tam bogrune... Bir kac saniye nefesi kesilmis olmaliydi. Sonra digerini kiyafetlerinden tutarak kaldirdim, yumruk atmaktan hep cekindigim icin suratina saglam bir tokat yapistirdim. Bunlar olurken abim koseden beni seyrediyordu. Bir sikinti olsa araya girecekti ama abisi geldi bizi dovdu olsun istemiyordum, o sadece 2 ye 1 olan kavgayi esitlemisti. Neyse bir ona bir ona tekmelerimi sallarken yukaridan bulutlardan bir ses geldi: "Ogluuuum, haydi kaalk, kahvalti haaaziiirr..." Kiyamet boyle kopmamali diye dusundum ama o an dehsete kapildim. Cunku duyduklarimi diger cocuklarda duymustu. 1 saniye sonra diger dunyaya dondum, yatagimin icinde, mutfaktan gelen omlet kokusuyla. "Oglum hayirdir, neden gulumsuyorsun yatagin icinde" "Anne ruyamda 2 tane cocugu abimle beraber cok pis dovduk." Anlamsiz bir bakis... O an acayip hisler icersinde yataktan cikip omleti yedim. Giyindim, okula 3, sinifa 4 dakkalik yurume mesafesini katettim. Sinifa girip ruyamda dovdugum 2 cocuga bakip sirittim, her seyden habersizdi dangalaklar. Ruyamda agizlarini burunlarini kirmistim. Kazasiz belasiz o gunu atlattik mi, yarin kurban bayramiydi, tatildi. Sabah kalkip camiye namaza gidecektik abimle, seccadelerimiz bim posetinin icinde. Erken kalkmayi hic becermezdik o yuzden disarida kilmak zorunda kalirdik her zaman. Napalim, yarin sabahin soguk olmamasini, yagmur yagmamasini dilemekten baska yapacak bir sey yoktu. O gunu, ogretmenin "Cocuuuuklaaaaar!!, yeteeeeer susuuuuuun. Ne bicim cocuklarisniiiiz siiizz.." bagirismalariyla bitirmeye yakinken, ruyamda dovdugum armutlardan bir tanesi gercekte 10 dakika ama bize gore 1 dakikada biten tenefuste; suluğunu, dovdugum diger ameleye firlatirken egik atis guzergahinin ortasindan kacamayan sinifin en caliskan kizin kafasina isabet etmesi, o gunu benim icin daha guzel kilamazdi. Bu kadarini istemeye hayal gucum yetmezdi. Bayrama guzel girecektik. Kiz salya sumuk agladigi icin, ogretmenin bu iki lavuga bir seyler yapmasi isten bile degildi. Ogretmen geldi, kiz salya sumuk agliyordu etrafini ceviren kalabilaga ragmen. Ve o an geldi, ogretmen bunlarin kulaklarini ayni anda tutup havaya bir kaldirdi, ben bakamadim. Kulaklarini koparip ellerine verecek sandim. O gun okuldan mutlu mesut ayrildim, kizada bir sey olmadi zaten abartiyordu, alt tarafi bir suluktu.
Bayram sabahi dusunduklerimin aynisi oldu, bim posetiyle gittigimiz bayram namazinin cikisinda, mahallede tanidigimiz amcalarin killi ellerini agzimizla opup alnimizla tasdikliyorduk. Sonunda babamda cikti kapidan, takkesini katlayip cebine koyaraktan geldi. "Iyi bayramlar gencler..." Elini opup bir bayram klasigi olan pastaneye yolumuzu cevirdik. Simit ve pogacalarimizi sardirdiktan sonra, eve yola koyulduk. Annem bayram sabahi kahvaltisini hazir etmis, caydanlik tutuyordu, tabi bir yandan da annem uydudan arap kanalini bulmus, Kabe de kilinan bayram namazini anlatiyordu. Sofraya gectik, klasik, o an basit ama ileride aranilacak olan o bayram sabahindaydik. 4 kisilik optimum sayida bir aile...
Simdi, o zamanin bayram sabahlari ozleniyor. Her bayram sabahi, bir oncekinden bir seyler eksiltiyor, ya da belkide degistirip onumuze sunuyor. Bilemiyorum. Her bayrami patlicanli musakka gibi olsun diye bekliyoruz ama, bir sonrakinde bakiyoruz patlican oturtma olmus, digerinden bir seyler eksik, digerinden bir seyler fazla...
Selam olsun patlicanin bulundugu her yemege ve bayramlara...
Comments